Ενημέρωση για την υγεία – CESIE

Συμμετοχική προσέγγιση

Ο/Η εκπαιδευτής/-τρια παρείχε οδηγίες αναφορικά με το πώς να ακολουθούμε μια υγιεινή ζωή και παρουσίασε στις συμμετέχουσες βασικές πληροφορίες για τις υπηρεσίες υγείας που παρέχονται στην περιοχή που διαμένουν, ούτως ώστε να γνωρίζουν πώς μπορούν να έχουν πρόσβαση ανεξάρτητα σε βασικές υπηρεσίες υγείας.

Επιπλέον, για τις συμμετέχουσες που δεν μιλούσαν πολύ καλά τη γλώσσα της χώρας άφιξης ήταν υποβοηθητική η χρήση διαφορετικών εικόνων που έδειχναν ξεκάθαρα πώς να αναφέρονται σε διαφορετικά μέρη του σώματος και πώς να εκφράζουν τυχόν συμπτώματα.

Συζητήσαμε, επίσης, για το πόσο σημαντική είναι η άσκηση και η υγιεινή διατροφή για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της ψυχικής υγείας και μοιραστήκαμε πληροφορίες για τον υγιεινό τρόπο ζωής: πού να αγοράζουν υγιεινά τρόφιμα, πού και πώς να συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες στην περιοχή που διαμένουν. Όλες οι πληροφορίες παρουσιάστηκαν με στόχο την ενδυνάμωση της ικανότητάς τους να φροντίζουν ανεξάρτητα τη σωματική και τη ψυχική τους ευεξία.

Η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε ήταν η συμμετοχική προσέγγιση. Η συζήτηση με τις συμμετέχουσες ενεργοποιήθηκε μέσα από τη χρήση ενός συνδυασμού διαφόρων συμμετοχικών μεθόδων, όπως ομαδική συζήτηση, μελέτες περιπτώσεων, παιχνίδι υπόδυσης ρόλων, παιχνίδια, κλπ. Για να διασφαλίσουμε ότι όλες οι συμμετέχουσες κατανόησαν πλήρως συγκεκριμένες βασικές πτυχές, ένα σημαντικό μέρος αυτής της μεθόδου συνίστατο στη συλλογή άμεσων εντυπώσεων και ανατροφοδότησης από τις ίδιες τις συμμετέχουσες γυναίκες.

Οι συμμετοχικές προσεγγίσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω είναι:

• Προφίλ δραστηριοτήτων. Ρωτήστε διαφορετικά άτομα για τις καθημερινές τους δραστηριότητες (π.χ. Πού βρίσκονται οι κύριες υπηρεσίες υγείας στην περιοχή που ζείτε; Γνωρίζετε πότε δικαιούστε να κάνετε ιατρικό έλεγχο; Πόσο συχνά γυμνάζεστε;)
• Εποικοδομητική προσέγγιση των μελών. Επιβραβεύσαμε τις συμμετέχουσες για την ανάληψη πρωτοβουλίας και ενθαρρύναμε τη συζήτηση για όλες τις συμμετέχουσες. Απλές προτάσεις, όπως «Αυτό είναι ένα καλό σημείο, αλλά τι γίνεται με…» ή «Αυτό είναι ενδιαφέρον, τι πιστεύουν οι άλλες;», αποδείχτηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες για τη συζήτηση.
• Μελέτες περίπτωσης. Συζητήσαμε μια φανταστική ή πραγματική κατάσταση από την καθημερινή ζωή (π.χ. ένα άτομο είναι άρρωστο και χρειάζεται να επισκεφτεί γιατρό – πώς μπορεί να κλείσει ραντεβού με τον γιατρό; Ή ένα άτομο χρειάζεται να αγοράσει λαχανικά και φρούτα, αλλά η υπεραγορά κοντά στο σπίτι του είναι πολύ ακριβή – πώς μπορεί να βρει μια φθηνότερη υπεραγορά που πουλάει υγιεινά τρόφιμα;). Για να ενθαρρύνουμε τη συζήτηση, χρησιμοποιήσαμε άμεσες προτρεπτικές ερωτήσεις σε όλες τις συμμετέχουσες.

Παιχνίδι συμμετοχής. Μοιράσαμε κομματάκια ξύλου ή παρόμοιο σε κάθε συμμετέχουσα και, όταν ξεκίνησε η συζήτηση, όλες όσες πήραν τον λόγο για να μιλήσουν έδιναν πίσω ένα από τα κομματάκια αυτά. Στο τέλος της συζήτησης, όλες οι συμμετέχουσες έπρεπε να δώσουν όλα τα κομματάκια ξύλου που είχαν. Καμία συμμετέχουσα δεν μπορούσε να μιλήσει αν δεν είχε κομματάκια ξύλου. Αυτό έδωσε την ευκαιρία σε όλες τις συμμετέχουσες να συμμετάσχουν ενεργά στη συζήτηση.

Ανατροφοδότηση από τις συμμετέχουσες ή τον/την εκπαιδευτή/-τρια:

Ήταν ενδιαφέρον που μάθαμε πώς να αναφερόμαστε σε διαφορετικά μέρη του σώματος και πώς να εκφράζουμε κάποια συμπτώματα. Τα ιταλικά μου δεν είναι καλά, οπότε η εκμάθηση λέξεων σε αυτόν τον τομέα ήταν πολύ χρήσιμη!

Το πιο ενδιαφέρον για μένα ήταν ότι κατάλαβα πώς να επικοινωνώ με έναν γιατρό και πώς να κλείνω ραντεβού με έναν γιατρό. Στο κέντρο που διαμένω, συνήθως, έρχεται ο γιατρός σε εμάς, αλλά είναι χρήσιμο να ξέρουμε πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε απευθείας μαζί του σε περίπτωση που χρειαστεί.